درد غز روز به روز بشتر مشه

درد غزة روز به روز بيشتر ميشه
جنايت هنوز ادامه دارد
محاصره هنوز ادامه دارد..
بسیار مهم

تصور کن جلادت، بعد از ماه‌ها محاصره و
کشتار، بیاد بالای سرت بایسته و با ژست منجی بگه: «نترس، اومدم نجاتت بدم!» همین حالا آمریکا داره دقیقاً همین سناریو رو برای غزه اجرا می‌کنه. بعد از بمباران، قحطی، تخریب بیمارستان‌ها، حالا می‌خوان با لبخند ساختگی و پرچم کمک‌های بشردوستانه، کنترل کامل زندگی فلسطینی‌ها رو به‌دست بگیرند. با شرکت‌های امنیتی خصوصی مثل Fogbow که پیش‌تر تو عراق و افغانستان هم پروژه‌های جاسوسی و نظامی اجرا کرده‌اند آمریکا می‌خواد "مدیریت کمک‌ها" رو دست بگیره. اما این فقط اسمشه. واقعیت؟ طرحیه برای استعمار دوباره با نون خشک.

مردم غزه قراره برای هر لقمه نان از فیلتر نظامیان آمریکایی عبور کنن. تحقیر بشن. بازجویی بشن. و تازه اگه "مشکل امنیتی" نداشته باشن، یه بسته غذا بهشون برسه. یعنی چی؟ یعنی یا سکوت کن، یا گرسنه بمون. یعنی مقاومتو از سفره حذف کن. یعنی اگر بچه‌ت گرسنه‌ست، قبلش باید بگی چشم قربان. این طرح دقیقاً همونه که صهیونیستا دنبالشن: حذف کامل صدای مقاومت از دل مردم، و تبدیل کردن هر فلسطینی به یه آدم وابسته، محتاج،**مطیع**.

مرکز توزیع غذا کجاست؟ جنوب غزه. چرا؟ چون می‌خوان مردم از شمال، از خونۀ خودشون، آواره شن. نمی‌ذارن برگردن به محله‌هایی که اسرائیل داغونش کرده، چون قراره همون‌جاها رو یک‌سره تصرف کنن. اسمش کمکه، ولی هدفش کوچ دادنه، کوچ تدریجی،بی‌سروصدا، بدون بمب اما با نون.

از اون طرف، رسانه‌های غربی دارن تصویرسازی می‌کنن: آمریکا داره به فلسطینی‌ها کمک می‌کنه! آمریکا نجات‌دهنده‌ست! ولی نمی‌گن همون آمریکاست که فسفر سفید داد به اسرائیل. همون آمریکاست که با وتوهاش، حتی آب رو هم از گلوی مردم غزه برید. حالا می‌خواد همون دستی که ماشه رو کشید، نون رو هم بده؟

آمریکا می‌خواد مردم غزه رو تا ته بشکنه. اول با بمبارون و قحطی، بعد با لقمه نان. چون وقتی گرسنگی ابزار بشه، مقاومت سخت‌تر می‌شه. وقتی پدری نتونه شکم بچه‌شو سیر کنه، ممکنه هر خفتی رو بپذیره. دقیقاً همینه که می‌خوان.

اما فلسطینی فقط دو راه داره: یا سر خم کنه و برای یه کیسه برنج، عزت و وطنش رو بده، یا مقاومت کنه، حتی اگر گرسنه بمونه.
تاریخ بارها گفته: ملتی که نون رو به قیمت آزادی بگیره، آخرش نه نون داره، نه آزادی.
#غزة #فلسطین