بادام هندی (Anacardium occidentale) درختی گرمسیری و همیشه‌سبز است که دانهٔ بادام هندی و سیب بادام هندی را تولید می‌کند. این درخت می‌تواند تا ارتفاع ۱۴ متر رشد کند.

دانهٔ آجیلی بادام هندی برخلاف سایر دانه‌های آجیلی، حاوی نشاسته به‌میزان ۱۰ درصد وزن خود است. این موضوع باعث می‌شود که با جذب آب بتواند باعث تغلیظ سوپ و آبگوشت و دسرهای سنتی حاوی شیر شود. بادام هندی سرشار از کالری است، به‌طوری‌که هر یکصد گرم از آجیل بادام هندی حاوی ۵۵۳ کیلوکالری انرژی است.

دانه‌های بادام هندی را در حالت نارس و زمانی که پوسته‌اش کاملاً سخت نشده و سبز است، برداشت می‌کنند. در این حالت، پوستهٔ بذر نسبتاً نرم است و آن را با چاقو بریده، مغز میوه را خارج می‌سازند. البته آن‌ها در این حالت هم برای پوست بدن، سوزش‌آور هستند؛ از این رو در همهٔ مراحل باید از دستکش استفاده شود.

مغزهای نارس را برای مدتی در آب زردچوبه قرار می‌دهند تا آثار مضر آن از بین برود. چنین دانه‌هایی را در مناطقی از هندوستان همراه با نارگیل رنده شده و سبزیجات و فلفل تند و خاک رُس مصرف می‌کنند.

بذرهای به زمین افتادهٔ بادام هندی در شرایط مرطوب و بارانی، پس از چند روز شروع به جوانه زدن و تولید ساقه‌چه‌هایی می‌کنند که توسط باغداران جمع‌آوری و به‌صورت خام و پخته، به‌ویژه در ایالت کرالای هند مصرف می‌شوند.

سیب بادام هندی بیشتر به رنگ قرمز و زرد است. این میوه قابل خوردن است اما به سرعت فاسد می شود، از این رو، به اندازه مغز بادام هندی محبوب و پر مصرف نیست.

#گیاهان #بادام_هندی #آجیل #گیاهان_گرمسیری #هندوستان #سیب_بادام_هندی #میوه_شگفت‌انگیز #تولید_بادام_هندی #طبیعت_هندوستان #دانه_های_آجیل #خلقت