حكم رشوه و زیر میزی احکام شرعی رشوه

🔻رشوه، لفظى عربى از ریشه «ر ش و» و به سه صورت: با فتح، ضم و کسر «راء» به‌کار رفته است.[1] این کلمه مفرد است و جمع آن «رِشَأٌ» (با کسر راء) است که در فارسى به معناى مُزد می‌باشد.[2] و در اصطلاح، عبارت است از این‌که کسى با تبانى و پرداخت چیزى، به خواسته خود برسد.[3]
فقهاى عظام، براى بیان حرمت رشوه از چهار دلیل: قرآن کریم، سنّت، اجماع و عقل بهره جسته‌اند.[4]
1. قرآن کریم
خداوند می‌فرماید: «و اموال یکدیگر را به باطل [و ناحقّ] در میان خودتان نخورید و اموال را به [عنوان رشوه، به کیسه] حاکمان و قاضی‌ها سرازیر نکنید تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخورید، در حالى که خود می‌دانید [که خلاف می‏کنید]».[5] علاّمه طباطبایى(ره) در تفسیر این آیه می‌گوید: «ادلاء (مصدر تُدْلُوا) در چاه کردن دلو براى کشیدن آب است و منظور از آن در آیه مبارکه، رشوه دادن به حاکمان است که کنایه لطیف و زیبایى بر این مطلب است که حکم مورد نظر رشوه دهنده را به منزله آب ته چاه قرار داده که به وسیله دلو رشوه، از آن بیرون کشیده می‌شود».[6] پس لازمه حرمت دادن رشوه، این است که گرفتن آن نیز حرام باشد.[7]
2. روایات
بسیارى از روایات گرفتن رشوه را از مصادیق کفر دانسته‌اند؛ مانند این روایات: پیامبر اکرم(ص) فرمود: «از رشوه دورى کنید؛ زیرا این کار کفر است و رشوه‌خوار بوى بهشت را استشمام نمی‌کند».[8] امام صادق(ع) نیز در این‌باره می‌فرماید: «و امّا رشوه، اى عمّار! در مورد احکام، کفر به خداى بزرگ و رسول او است».[9]
3. اجماع
دلیل دیگرى که برخی از فقها در اثبات حرمت رشوه به آن استناد کرده‌اند، اجماع همه فرقه‌هاى اسلامى، اعمّ از شیعه و اهل سنّت است

مواردی که رشوه دادن حرام نیست

 
چنانچه راشی مضطر باشد، رشوه برای او به عنوان ثانوی حرام نیست. فرضا اگر می­داند که تنها با دادن رشوه، به حق مسلم خود می­رسد، در اینجا دادن رشوه جایز است.(گرچه برای گیرنده جایز نیست)

#احکام_شرعی
#استفتائات
#احکام_به_زبان_خیلی_ساده
#احکام_اسلامی
#رشوه
#