آقای داستان نویسی معاصر

اگر پنجاه سالِ بعد، هیچ اثری از من در دست های مردُمِ اهل کتاب، نمانده باشد و کسی آنها را طلب نکند و با آنها زندگیِ خویش را نسازد و از آنها برای خوب و طاهرانه و عمیق و با معنیْ زیستنْ مدد نگیرد، این بهترین سند است در باب اینکه نوشته هایم بَد بوده است، نادُرُست، مصرفی، غیر فرهنگی، غیر هنری، سُست، پوچ، و به دور از زندگی معنوی و تعالی؛
اما اگر چنین بشود که سالیانِ سالْ بعد، حتّی یکی از این قصّه ها و داستان ها که نوشته ام در کتابخانه یی مشغولِ خاکْ خوردنْ نباشد، و یا نپوسده باشد و دور انداخته نشده باشد، و کارآمد و دوستِ مخاطبان باشد، آنوقت، خاکِ من، یا روحِ من، یا خاطره ی من، یقیناً شاد خواهد شد، راضی خواهد شد، خود را باور خواهد کرد، و به اوجِ شادمانی خواهد رسید.

۱۶خرداد سالروز درگذشت نادر ابراهیمی عزیز
روحش شاد و یادش گرامی

📚 #حکایت_آن_اژدها
👤 #نادر_ابراهیمی