اومد تو زندگمو بعد رفت

اومد تو زندگيمو بعد رفت ...
اما يادش نرفت ، هست ... خاطرش موند رو دلم !
دكتر ميگفت بگذره فراموش ميكني ! اما نه ، فراموش كه نشد هيچ ، روز به روز بد ترم شد ...
هروز خاطرش داره اين دل بي صاحابمو عذاب ميده . دلم روزي صد بار حوس ميكنه بهش زنگ بزنم يا پيام بدم بگم بش لعنتي من هنوز دوست دارم ...! اما دكتر گفته نگو ...
راس ميگه دكتر . ميگه اون بي تو خوشه حالش ... ديگه بهت فكر نميكنه ، پس حداقل حال اونو خراب نكن ...! دكتر نميدونه كه . نميدونه كه اينجوري حال دل ما ٢برابر خراب ميشه كه . يكي جاي خودم ، يكي جاي تو ...
امشب اومديم دَمت اگه ميشنُفي صدامونو بگيم ما هنوز دوست داريما ! اگه چيزي نميگيم بت معنيش اين نيس فراموشت كرديما ! نه ! دكتر نميذاره آخه . ميگه حال تورو بد ميكنيم اينجوري . ماهم كه دوست نداريم حال شمارو بد ببينيم تاجِ سر . واس همين هيچي نميگيم ديگه ...
ما هنوزم همونجوري احمقانه شما رو دوست داريم !