اینجا ڪورش ڪبیر
شرح حال ما را چــه قشنگ تعریف مے ڪنه
مــرد را بــه عــقلش بنگر نــه بــه ثــروتش
زن را بــه وفـایش نــه بــه جـمالش
دوست را بــه محبتش نــه ڪلامش
عــاشق را بــه صبرش نـــه بــه ادعـایش
مــال را بــه بــرڪتش نــه بــه مقدارش
خــانــه را بــه آرامشش نــه بــه بــزرگیش
شخص را بــه انسانیتش نــه بــه ظاهرش
سخن را بــه معنایش نــه بــه گویندش
و دل را بــه پاڪیش نــه بـــه صاحبش

.
.