ای حسین

ای حسین
دردمندم، دلشکسته‎ام
و احساس می‎کنم که
جز تو و راه تو دارویی دیگر
تسکین بخش قلب سوزانم نیست…
ای حسین!
در کربلا،
تو یکایک شهدا را در آغوش می‎کشیدی، میبوسیدی وداع می‎کردی.
آیا ممکن است،‌
هنگامی که من نیز به
خاک و خون خود می غلطم،
تو دست مهربان خود را
بر قلب سوزان من بگذاری
و عطش عشق مرا
به تو و به خدای تو سیراب کنی؟
-مصطفی چمران-