گاهی محکم بودن خوب نیست

گاهی وقتا از ته دلم از خودم ناراحت می‌شم که چرا بذر کینه تو دل من هیچوقت جوونه نمی‌زنه؟ چرا هرکسی و هرچیزی و هر رفتاری رو با گذر زمان می‌تونم ببخشم و فراموش کنم و از یک سوراخ تکراری میلیون ها بار گزیده بشم ولی بازم بشینم ور دل مار تا با خیال راحت نیش بزنه؟