ها علىٌّ بشر کیف بشرربه فیه تجلى و ظهر
.
مانده عالم همه در حیرت توکه بشر می شود این گونه مگر
.
عله الکون و لولاه لماکان للعالم عین و اثر

.
حبه مبدأ خلد و نعیم بغضه منشاء نار و سقر

.
من له صاحبه کالزهراءاو سلیل کشبیر و شبر
.
فلک فى فلک فیه نجوم صدف فى صدف فیه درر
.
در دل شیعه ی خود کرده نظرها علی و بشر کیف بشر
.
جلوه ی نور رخت شمس و قمرخاک نعلین علی در و گهر
.
قمرت را فلک مشتری است نجفت خانه ی مادری است
.
تو سراپا وجودت ز رسول و محمد خودش حیدری است
.
به نبی گفت جبریل امین که الا یا نبی ناد علی

.
ها علىٌّ بشر کیف بشرربه فیه تجلى و ظهر
.