رُویايِ بوسيدنت را…
به خاك مي‌سپارم.
شايد…
لب‌هاي تو مالِ ديگريست.
و دلم…
باز هم با يادِ تو مي‌تپد،
اما چيزي را
ديگر نمي‌توانم نگه دارم…

شايد در دل شب،
زير نور ماه و ستاره‌ها،
اين آخرين رؤياي من باشد…
جايي كه تو و خاطره‌هايت،
در بين سايه‌ها و جادوي جهان، براي هميشه محو مي‌شوند.🩹