مجازی من

مجازی من،
لطفی کن،همیشه باش....
دلمان خوش است
که مینویسیم! . . .
و دیگران می خواننـد! . . .
و عده ای می گویند که
«مثل همیشه عالی، لایک »
و بعضـی اشک می ریـزند . . .
و بعضی هم می خندند . . .
دلمان به همیناخوش است!
به لذت های کوتاه...
به دروغ هایی که از راست بودن
قشنگ ترند . . .
به اینکه کسی برایمان دل بسوزاند! . . .
یا کسی عاشقمان شود . . .
دلمان خوش می شود به
برآوردن خواهشی و چشیدن لذتی
درسته که گاهی وقتا راحت تهمت می زنیم
و ساده دل می شکنیم و ساده
عشق را فراموش می کنیم
ولی باز دلمون خوش است به
عادت های مجازی...
اگر روزی خبری از مجازی هایمان نباشد،
انگار چیزی و یا کسی را گم کرده ایم...
پس مجازی من
لطفی کن و همیشه باش...