کاش آدم ها وسط فراموش کردنشان پیدا نشوند...
درست همان لحظه ای که با خودت و دلت کنار آمده ای همان لحظه ای که با هر منطق و استدلالی رفتنش را به خورد دل زبان نفهمت داده ای...
یکهو می آیند و هرچه رشته کرده ای را پنبه می کنند!
اینبار بعد از آمدنشان هم که بروند دیگر نمی توانی با خودت کنار بیایی، حالا هی دنیا را بهم بریز ،زمین و زمان را مقصر بدان دیگر مثل بار اول نمی شود
تو با لبخندش جان تازه گرفتی و بعد از رفتنش باید جان بدهی...!
پس از همان اول درِ رفتن را باز بگذار اما درِ آمدن را خوب و محکم ببند...!


حکایت ما آدماست..
بعضی وقتا دلمون جایی گیر‌میکنه‌که‌نباید‌بکنه
بعضی آدما سایز‌ما نیستن
تلخه اما حقیقته....