تو با من چه کرده‌ای که از یادم نمی‌روی؟!دیر آمدی دُرُست!پرستارِ پروانه و ارغوان بوده‌ای، دُرُست!مراقب خواناترین ترانه از هق‌هقِ گریه بوده‌ای، دُرُست!رازدارِ آوازِ اهل باران بوده‌ای، دُرُست!خواهرِ

غمگین‌ترین خاطراتِ دریا بوده‌ای، دُرُست!اما از من و این اندوهِ پُرسینه بی‌خبر، چرا؟.



هر شب دلتنگ تر از همیشه همراه شعرهایم به ضیافت چشم هایت می آیم چه مشتاقانه بهترین واژه ها رادر وصف نگاه زیبایت ردیف می کنم و فریاد عشق سر می دهم اما تو به جای ملاحظه ی دلتنگی هایم با سکوتت ، دیواری از تنهایی به دور من می چینی تا هرگز فریادهایم به تو نرسدو اینگونه تمام دوستت دارم هایم قربانی سکوت تلخ تو می شوند..


مامان ❤️