فرشته اسمانیم ،تاج سرم مادرم نوزده سال از عروج ناباورانه‌ات گذشت
این نوزده سال به ما بی تو یک قرن گذشت
دست تقدیر او را از باغ زندگی جدا کرده،
و جز مشتی خاک بر ما باقی نگذاشت
نوزده سال از پرواز معصومانه‌اش گذشت
این نوزده سال را با یاد و بی حضورش
چه تلخ و مبهوت به پایان بردیم
و در فراقش چه خونها که از دل چکید
و چه اشک‌ها که بر رخ دوید
هنوز به یادش اشک می‌ریزیم
تا شاید آرام گیریم
و با حضور یاران رفتنش را باور کنیم

❈❈❈

نوزده سال می‌گذرد و می‌سوزیم و به هر جا می‌نگریم، خاطره‌ای از مادر در خیال ما شکل می‌گیرد؛
نوزده سالی است که سنگ صبور خود را از دست داده‌ایم
و نگاه پاکش را دیگر نمی‌یابیم.
چه سخت است فراق کسی که یاد و روحش همیشه در کنار ماست و او خود نیست.

❈❈❈

لالایی مادر مهربونم، لالایی مادر عزیزم.
راست میگن فرشته‌ها نمی تونن رو زمین بمونن.
جای فرشته‌ها تو آسمونه.
مادرم، نوزده سال از آسمانی شدنت گذشت. خانه بی نور شد…
😘🥀🥰🥀😍💔😭🖤🕊🕊🕊🕊🕊