روحِ آدم را می‌جوند
تا حرفِ خودشان را به کرسی بنشانند؛
نه به عشق فکر می‌کنند
نه به گذشته‌ها
و یادشان نمی‌آید که روزی، روزگاری
گفته‌اند: «دوستت دارم»…! ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌