سوره العادیات قاری عمر هشام العربی

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا [1]
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا [2]
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا [3]
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا [4]
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا [5]
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ [6]
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ [7]
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ [8]
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ [9]
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ [10]
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ [11]
سوگند به اسبان دونده‌اى كه نفس‌نفس مى‌زنند، (1)
سوگند به اسبانى كه به سُم از سنگ آتش مى‌جهانند، (2)
و سوگند به اسبانى كه بامدادان هجوم آورند، (3)
و در آنجا غبار برانگيزند، (4)
و در آنجا همه را در ميان گيرند، (5)
كه: آدمى پروردگار خود را سپاس نمى‌گويد، (6)
و او خود بر اين گواه است، (7)
او مال را فراوان دوست دارد. (8)
آيا نمى‌داند كه چون آنچه در گورهاست زنده گردد، (9)
و آنچه در دلها نهان است آشكار شود، (10)
پروردگارشان در آن روز از حالشان آگاه است؟ (11)
#قران #تلاوت #هشام_العربی #العادیات #الله