جانم را برایت گذاشتم ، قلبم را برایت گذاشتم ، روحم‌ را برایت گذاشتم ، زندگی ام را برایت گذاشتم ؛ حال در اتش‌ پوچی ای که تو بر تنم انداختی ستون میکنم سپید پیرهن هایم را .
سپید شد تار هایم ، خشک شد رگ هایم کجای عهد عاشقی مانده ای؟