غم عجیبی داره اونجا که جناب #ابتهاج میگه:

"چه ابر تیره‌ای گرفته سینه‌ی تو را
که با هزار سال بارش شبانه‌روز هم دل تو وا نمى‌شود"

و در تایید حرف استاد
جناب #علی_مقیمی هم میگه:

"ابری‌ام چندان که باران هم سبکبارم نکرد
غرق در خواب تو بودم، مرگ بیدارم نکرد