در “نقاشی هایم” تنهاییم را پنهان می کنم. . .

در “دلم” دلتنگی ام را. . .

در “سکوتم” حرف های نگفته ام را. . .

در “لبخندم” غصه هایم را. . .

دل من. . . چه خردساااااال است !!!

ساده می نگرد !!!

ساده می خندد !!!

ساده می پوشد !!!

دل من. . . از تبار دیوارهای کاهگلی است!!!

ساده می افتد !!!

ساده می شکند !!!

ساده می میرد !!!

و دل من چقدر گرفته است