برای خودت یک دایره ی اعتماد درست کن:
آنهایی که مهم هستند را بگذار درون دایره،
کم اهمیت ترها را روی خط و باقی را بیرون از این دایره فرضی تصور کن.
هر وقت کسی حرفی به تو زد که خاطرت رنجید
ببین کجای دایره ات هستند؟؟
جزو افراد مهمند یا نه فقط هستند .
آیا براستی ارزش دارد از کسانی که برایمان اهمیتی ندارند برنجیم !؟
چرا بگذاریم آدمهای کم اهمیت زندگیمان ،
ما را ناراحت کنند حتی برای ثانیه ای!؟
یادمان باشد وقتی دیگران بدانند که نمیتوانند ناراحتتان کنند،
دیگر تلاشی هم برای ناراحت کردن شما نمی کنند.
این راز آرامش است دوست خوبم
یک دایره فرضی!


‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‎‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‎‍‌‌‎