در اطراف کوه زائو، که در مرز بین استان‌های یاماگاتا و میاگی قرار دارد، درختان مخروطی مانند صنوبر دامنه‌ها را تا ارتفاعی بین 1300 تا 1600 متر می‌پوشانند.

وقتی زمستان فرا می‌رسد، باد فصلی سیبری رطوبت را از دریای ژاپن جذب می‌کند و پس از عبور از رشته کوه آساهی که در غرب کوه زائو قرار دارد، این رطوبت ابرهایی از قطرات فوق خنک را تشکیل می‌دهد. این ابرها که توسط بادهای شدید رانده می‌شوند، درختان مخروطی را در دامنه‌های کوه زائو با پوسته‌ای یخی می‌پوشانند.

این فرآیند بارها و بارها تکرار می‌شود و درختان کاملاً در یخ قرار می‌گیرند و شکل‌های عجیبی به خود می‌گیرند که به تدریج شبیه حیوانات یا شکل انسان می‌شود. این گوشته‌های یخی غول پیکر که ارتفاع آنها به چند ده متر می‌رسد، به عنوان "هیولاهای یخی" شناخته می‌شوند.

انبوهی از "هیولاهای یخی" که در دامنه‌های‌ پوشیده از برف می‌دوند، منظره‌ای را ارائه می‌دهند که شبیه هیچ چیز دیگری نیست. آنها در حدود اواخر ژانویه ظاهر می‌شوند و بهترین زمان برای دیدن آنها از اواخر فوریه تا اوایل مارس است.


#گیاهان #درختان #صنوبر #طبیعت_ژاپن #هواشناسی #شگفت_انگیز #گردشگری #توریستی #حیات_وحش #علمی #دانستنیها