کلید فهم آفرینش و خلقت و اتصال،عشق است.
عشق به معنای کلمه چیست؟ تصور انسان از عشق ماهیتی قلبیست که بین خود و خدا صورت میگیرد که سرانجام به یکی شدن است، ولی چطور باید انسان بداند که عشق واقعی شدن یعنی چه؟ عشق از دید من نام خداوند است، یعنی سرچشمه همه انرژیهای زیبا که اصلا مفهوم و معنایی برای خود نمیداند نسبت به اینکه به کجا و به که بتابد؟! خداوند میتابد چون جنس او تابش است، خداوند نگرشی به خود دارد که از وجود خود است که پیدایش را خلق کرد،تا در پیدایش هستی،فقط خود را ستایش کند…. عاشقانه و بی بهانه، بی تکرار و بی نظم، بی صدا و بی چشم، که آنکه مست شد،فهمید خداوند از کجا سرچشمه حیات دارد، عشق خداوند به خود اینگونه شرح داده میشود که در چرخشی وسیع در ابعادی وسیع،در حال رقصیدن به دور یک نقطه که رحم جهان «عدم » است، خود را ستایش میکند درست همانند رقص «سماع» که صوفی وقتی میچرخد در حقیقت آن نقطه وصل را پیدا کرده،و در خلعی در سکون و سکوت، چشم دل باز کرده و پرده بین خداوند و انسان را کنار زده و اناحق گویان با پروردگار عشق بازی میکند، که این همان خداوند است که از ذات انسان عروج کرده،و به ذات خود همانند پروانه میچرخد. انسان آخرین پرتالیست که خداوند خود را از او عبور میدهد تا جهان را به شکلی وسیع به خود نشان دهد، به عقیده من،ذات پروردگار در درون قلبهاییست که تپش را برای پروردگار دیدن را برای پروردگار شنیدن را برای پروردگار و صحبت را برای پروردگار، به هستی هدیه میدهد، یعنی پروردگار در جسم انسان لانه کرده، و از بدن جسمی خود، ستایش میکند هر انچه که لایق زیباییست، که هر چه هست زیباییست و هر که هست طراوت بوی شعف و شادیست، از دید من، خدا همیشه در انتظار است، در انتظار شعله ای در درون صوفی، یا انسان کامل، که اگر یک انسان به تکامل برسد، از نور وجود درونش که خداوند در آن ریشه کرده، قادر است هزاران منظومه و کهکشان ها را به حرکت در چرخش همانند رقص سماع به دور نور ، در آورد و عاشقانه ستایش را به دور خود «خداوند» به دل انسان به تصویر کشد. انسان بودن و در انسان زندگی کردن و انسانیت را به حقیقت رساندن چیزیست که آفرینش را به فهم و درک انسان افزوده و از این سفر پر از رمز و راز به خانه ابدی عروج میکند، چون پروردگار یک انرژی روان است که همواره در چرخش است و همیشه بوده و هست و خواهد بود،این نوشته از تجربه سفر درونی یک انسان است که همواره در تلاش است که بداند که او کیست…. عاشقی که از دیار تاریکی به سمت نور در حرکت است،دیوانهای که بعد از جدایی از شمس به دنیای عَدَم خواهد رسید🌱🤍
369♻️
.
.
.
.
.
.
#آگاهی#فرکانس#ارتعاش
#شمس#حرکت_نور
#مدیتیشن
عشق به معنای کلمه چیست؟ تصور انسان از عشق ماهیتی قلبیست که بین خود و خدا صورت میگیرد که سرانجام به یکی شدن است، ولی چطور باید انسان بداند که عشق واقعی شدن یعنی چه؟ عشق از دید من نام خداوند است، یعنی سرچشمه همه انرژیهای زیبا که اصلا مفهوم و معنایی برای خود نمیداند نسبت به اینکه به کجا و به که بتابد؟! خداوند میتابد چون جنس او تابش است، خداوند نگرشی به خود دارد که از وجود خود است که پیدایش را خلق کرد،تا در پیدایش هستی،فقط خود را ستایش کند…. عاشقانه و بی بهانه، بی تکرار و بی نظم، بی صدا و بی چشم، که آنکه مست شد،فهمید خداوند از کجا سرچشمه حیات دارد، عشق خداوند به خود اینگونه شرح داده میشود که در چرخشی وسیع در ابعادی وسیع،در حال رقصیدن به دور یک نقطه که رحم جهان «عدم » است، خود را ستایش میکند درست همانند رقص «سماع» که صوفی وقتی میچرخد در حقیقت آن نقطه وصل را پیدا کرده،و در خلعی در سکون و سکوت، چشم دل باز کرده و پرده بین خداوند و انسان را کنار زده و اناحق گویان با پروردگار عشق بازی میکند، که این همان خداوند است که از ذات انسان عروج کرده،و به ذات خود همانند پروانه میچرخد. انسان آخرین پرتالیست که خداوند خود را از او عبور میدهد تا جهان را به شکلی وسیع به خود نشان دهد، به عقیده من،ذات پروردگار در درون قلبهاییست که تپش را برای پروردگار دیدن را برای پروردگار شنیدن را برای پروردگار و صحبت را برای پروردگار، به هستی هدیه میدهد، یعنی پروردگار در جسم انسان لانه کرده، و از بدن جسمی خود، ستایش میکند هر انچه که لایق زیباییست، که هر چه هست زیباییست و هر که هست طراوت بوی شعف و شادیست، از دید من، خدا همیشه در انتظار است، در انتظار شعله ای در درون صوفی، یا انسان کامل، که اگر یک انسان به تکامل برسد، از نور وجود درونش که خداوند در آن ریشه کرده، قادر است هزاران منظومه و کهکشان ها را به حرکت در چرخش همانند رقص سماع به دور نور ، در آورد و عاشقانه ستایش را به دور خود «خداوند» به دل انسان به تصویر کشد. انسان بودن و در انسان زندگی کردن و انسانیت را به حقیقت رساندن چیزیست که آفرینش را به فهم و درک انسان افزوده و از این سفر پر از رمز و راز به خانه ابدی عروج میکند، چون پروردگار یک انرژی روان است که همواره در چرخش است و همیشه بوده و هست و خواهد بود،این نوشته از تجربه سفر درونی یک انسان است که همواره در تلاش است که بداند که او کیست…. عاشقی که از دیار تاریکی به سمت نور در حرکت است،دیوانهای که بعد از جدایی از شمس به دنیای عَدَم خواهد رسید🌱🤍
369♻️
.
.
.
.
.
.
#آگاهی#فرکانس#ارتعاش
#شمس#حرکت_نور
#مدیتیشن
- ۲۷.۴k
- ۱۹ بهمن ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۲۸)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط