تمر هندی (Tamarindus indica) دارای میوه‌های خوراکی، بومی مناطق گرمسیری آفریقا است و در آسیا طبیعی شده است. جنس Tamarindus فقط شامل این گونه است. نام آن از عربی گرفته شده به معنای خرمای هندی.

این میوه غلافی به طول 12 تا 15 سانتیمتر، با پوسته‌ای قهوه‌ای و سخت دارد.

این میوه دارای پالپ گوشتی، آبدار و اسیدی است. زمانی بالغ می‌شود که گوشت آن قهوه‌ای یا قهوه‌ای مایل به قرمز باشد. تمر هندی آسیایی دارای غلاف‌های بلندتر (شامل 6 تا 12 هسته) است، در حالی که گونه‌های آفریقایی و هند غربی غلاف‌های کوتاه‌تری دارند (شامل یک تا شش هسته). طعم میوه شیرین و ترش است.

از چوب درخت می‌توان برای نجاری استفاده کرد و از دانه‌هایش روغن دانه تمبر هندی استخراج می‌شود. از خمیر آن در طب سنتی و به عنوان پولیش فلز نیز استفاده می‌شود. برگ‌های جوان تمر هندی در غذاهای هندی جنوبی و فیلیپینی استفاده می‌شود. از آنجایی که تمر هندی کاربردهای متعددی دارد، در سرتاسر جهان در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری کشت می‌شود.

تمر هندی درختی با عمر طولانی و با رشد متوسط است که حداکثر ارتفاع تاج آن به 25 متر می‌رسد.


#گیاهان #درختان #تمر_هندی #طبیعت_آفریقا #طب_سنتی #علمی