کودک، کودک است؛ چه در تهران، چه در غزه...

می نویسم برای وجدانم،برای وجدان های بیدار و به حمایت از تمامی کودکان جهان با هر نژاد و قومیت و رنگ و...

در کار ما، روان‌شناسی کودک، یک جمله همیشه اصل است:

کودک گناهی ندارد.

اما این روزها، کودکان غزه با شکم‌های گرسنه، چشم‌هایی وحشت‌زده و بدن‌هایی بی‌جان، زیر آوارهایی دفن می‌شوند که نه آغازگرش بودند، نه پناهی از آن دارند...

بر اساس گزارش سازمان ملل (یونیسف) در جولای ۲۰۲۴:

بیش از ۱۷۰۰۰ کودک در غزه یا کشته شده‌اند یا ناپدید شده‌اند.

بیش از ۹۰٪ کودکان دچار نقص تغذیه شدید، اضطراب مزمن و PTSD هستند.

بسیاری از کودکان، شاهد کشته شدن خانواده خود بوده‌اند یا آواره‌اند بدون سقف، غذا و امنیت.

ما روان‌شناسان نه سیاست‌مداریم، نه مرزدار؛ اما وجدان داریم.
کودک، کودک است.
او حق دارد بازی کند، غذا بخورد، زنده بماند... نه قربانی بی‌صدای جنگ‌ها شود.

اینجا می‌نویسم، چون سکوت ما تأیید نیست.
اینکه یک کودک از گرسنگی بمیرد، جنایتی انسانی است؛
و ما مسئولیم اگر نگاهی نکنیم، صدایی بلند نکنیم، دلی نسوزانیم.

به عنوان روان‌شناس، خط قرمز من کودک است.
فرقی ندارد کجا باشد، چه دینی داشته باشد، یا چه زبانی حرف بزند.
کودک، باید زنده بماند.

🕊️ برای کودکان بی‌صدا دعا می‌کنم...
و تا می‌توانم، صدایشان خواهم شد.

به نظرت چرا جهان به گریه این کودکان جواب نمی‌دهد ؟!


#روانشناسی_کودک
#کودکان_غزه
#کودکان_خط_قرمز
#در_حمایت_از_کودکان
#صدای_بی_صدایان

ا
دیدگاه ها (۲)

فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ(روم۶۰)صبر کن که وعده‌ی ...

⭕️ اقتدار و امنیت تا عمق آب‌های نیلگون خلیج فارس🔺 بازدید دری...

⁨تو حسین عاشقایی . . .

دستای خونیش🥺🥺🥺کودک، کودک است؛ چه در تهران، چه در غزه...می نو...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط