نور دیده

نورِ دیده!
می‌دانی؛ ما در تنهایی بالش خیس می‌کنیم وقت از دست دادن‌ها و چشم‌هایمان بودنِ هنوزِ خیلی نعمت‌ها را نمی‌بیند دیگر.
بیا و به این چشم‌ها روشنی بده تا وقتِ شمردنِ نیست‌ها، حواسمان‌ به هست‌ها هم باشد.
بیا و روشنمان کن. بیا و یکی یکی خوشی‌های ریز و درشت زندگی را نشانمان بده
و غم... غم را هم از قلب‌های ما بردار.

وَ نُورِ أَبْصَارِ الْوَرَی
و [تو] روشنی دیده‌ی مردمان[هستی]
از‌ دعای‌ پس از زیارت آل یس
#مفاتیح_عزیز
maae_maein