یا بانو

یاﺩ ﺑﮕﯿﺮ بانو:
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦِ، به ﺧﺎﻃﺮِ ﭼﺸﻢ ﻭ ﺍﺑﺮﻭ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ!
ﻋﺸﻖ، ﺑﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺗﺮﺍﺷﯿﺪﻩ ﯼ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ
ﻧﻤﯽ ﺍﯾﺴﺘﺪ!
ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻦ ﻋﺰﯾﺰﻡ؛
ﺑﻪ ﺭﻭﺯﺗﺮﯾﻦ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎ ﺁﺧﺮ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﮐﻤﺪ
ﻻ ﺑﻪ ﻻﯼِ ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼِ ﺧﺎﻧﮕﯽِ ﮔﺸﺎﺩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﻢ
ﺑﺴﺘﺮِ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯼِ ﺷﯿﺮﯾﻦِ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺟﺎ ﺧﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ!
ﯾﺎﺩﺕ ﻧﺮﻭﺩ
ﺩﻧﯿﺎ ﺩﻧﯿﺎ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺁﺭﺍﯾﺶ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﺸﺖ ﺁﺏ ﺗﻤﺎﻣﺶ ﭘﺎﮎ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ!
ﻭ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﯽ ...
ﺧﻮﺩِ ﺗﻮ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﯾﺎﺩﺕ ﺭﻓﺘﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ
ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﻣﺨﻠﻮﻕِ ﺧﺪﺍﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ، ﻧﺸﺎﻥِ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯽ ﺩﻫﯽ ...
ﺑﻪ ﺩﻟﺖ ﺑﺴﭙﺎﺭ
ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩِ ﺗﻮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ
ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﯼ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﯼ
ﻧﮕﺎﻩِ ﺧﻮﺍﻫﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻭﺯﺩ ﻭ ﺑﮕﻮﯾﺪ:
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﺪﺍﻡ ﯾﮏ ﺍﺯ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ
ﺩﻟﻨﺸﯿﻦ ﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ؟
ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺵ، ﺗﺎ ﺗﻮ ﺑﺸﻮﯼ «باﻧﻮﯼِ» ﺗﻤﺎﻡ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾش!