ره آسمان درونست پر عشق را بجنبانپر عشق چون قوی شد غم نرد

ره آسمان درونست پر عشق را بجنبان/پر عشق چون قوی شد غم نردبان نماند/تو مبین جهان ز بیرون که جهان درون دیده‌ست/چو دو دیده را ببستی ز جهان جهان نماند