یادداشت روز
📝
#یادداشت_ روز
جراحی یا نمایش!؟
حسین شمسیان
...در آخرین ماههای دولت یازدهم،هفته قبل پرده از یکی از آسیبهای اجتماعی برداشته شد و وجدان عمومی جامعه نسبت به مشکلات جانکاه و تکاندهنده به شدت متاثر و ملتهب شد.
اما واکنش مسئولان محترم با آنچه انتظار میرفت همسویی نداشت و حاکی از آن بود که باید جایی بیرون از دولت دنبال مقصر گشت و اساسا هیچ مسئولیتی متوجه دولتمردان محترم نیست! بلکه آنها نیز مثل یک شهروند عادی به این وضعیت معترض هستند!
...آغازین سالهای دولت سازندگی است و...سادهزیستی و قناعت، سکه رایج است و مسابقه فضائل بر مسابقه ثروت غلبه دارد. از دل دولت کارگزاران، اندک اندک نشانههای اشرافیت و تفرعن آشکار میشود...حضرت آقا در سخنرانی تاریخی که به «خواص و لحظههای تاریخساز» معروف شد، صریحا بر این خوی اشرافی تاختند و آن را آغازی بر «به مسلخ رفتن حسین ابن علی(ع)»ها دانستند.
همان زمان، رئیس دولت سازندگی در خطبههای نماز جمعه...از عادی و طبیعی بودن له شدن عدهای از مردم فقیر و مستضعف زیر چرخهای توسعه دفاع میکرد و آن را با همه توان -و حتی با سوء بهره از معارف دینی – تئوریزه میکرد!
...اواخر دولت سازندگی...روزگار رقابتهای تلخ و سودهای نامشروع مدیرانی که دستشان در بیتالمال بود! توسعه غربی، تورم را به بیش از 50 درصد رسانده بود و شهرهای مختلف دستخوش اعتراض مردم انقلابی و مومنی بود که نمیخواستند انحراف انقلاب از مسیر اصلی و له شدن فقرا را بپذیرند.اما پاسخ آن دولت، برخورد غیرانسانی با مردم در اسلامشهر و ... بود!
...از جمله پیآمدهای خطرناک و جبرانناپذیر آن سبک تفکر و اندیشه اشرافی، نهادینه کردن فقر، دست به دست کردن ثروت و وام گرفتن از ثروت برای کسب کرسیهای قدرت بود. آنها مردم را به شهروند درجه یک و دو تقسیم کرده بودند و هر روز در این راه بیشتر و بیشتر میتاختند تا آنجا که حتی رای مردم تهران با شهرستانها را هم برابر نمیدانستند و معتقد به طبقهبندی کیفی آرا شده بودند!...اگر در دورهای مثل سالهای میانی دهه هشتاد، حرکتهایی برای رسیدن به فقرا اجرا میشد، بلافاصله با انگ و ننگ «پوپولیست» مواجه میگردید!
پشت کردن مردم به طبقه اشرافی با انتقام سخت آنها در سالهای 90 و 91 مواجه شد! همان روزهایی که برخی عوامل دولت کنونی به صرافی مشغول بودند و ثروت مردم ظرف چند ماه به نصف و یک سوم کاهش پیدا کرد! همان زمان که برخی از نزدیکان طراح تئوری له شدن مردم زیر چرخ توسعه، به دشمنگرای تحریم دادند و از آنها خواستند تحریمهای فلجکننده علیه هموطنانشان وضع کنند!چرا!؟ چون مدتی بود از کرسی قدرت دور بودند.
نتیجه آن شدکه به جای راه انداختن چند مزرعه و کارخانه و سر و سامان دادن به چند زندگی، قرار شد هواپیما بخریم تا کمتر از 7 درصد جامعه بتوانند سوار شوند و آسایش بیشتری بکنند! (طبق آمار کمتر از 7 درصد سفرهای کشورمان هوایی است و بیش از نیمی از آن هم مربوط به مدیران دولتی است!)
...نتیجه آن شد که همان روز که حقوق معلم و کارگر، یک میلیون تومان بود، مدیر بانک پاداش پانصد و هفتاد میلیونی بگیرد! حتی پول اوقات فراغت فرزندانش را هم از جیب من و شما بردارد و بعد همان فرزند با نخوت و پررویی بگوید: «پدرم سهمش را از سفره انقلاب برداشت»! و نگفت او چه کرده که مستحق چنین سهمی است!
...نتیجه آن شد که آقای وزیر چند هزار میلیاردی، سه سال تمام توانش را به کار گرفته تا به گفته وزیر نفت،پانزده میلیارد دلار از بیتالمال را به جیب خودش واریز کند!
...حالا هم انتظار دارید این تفکر،علیه خودش کاری بکند!؟ رئیس دفتر رئیس جمهور با فقرای گورخواب عکس یادگاری میگیرد، اما ظاهرا برنامهها همان است!
یقینا جراحی بزرگ انقلاب اسلامی، زدودن و در آوردن غده چرکین و بدخیم مدیریت اشرافی و سبک زندگی ضد دینی(نه غیردینی )حاکم بر برخی از آنهاست.
...وزیران چند هزار میلیاردی آن، آنقدر گردن کلفت و قدرتمندند که چند ماه مانده به پایان دولت، هنوز هم ثروت خود را معرفی نکردهاند و کسی هم جرات پیگیری این اصل قانون اساسی را ندارد!
آری آنها همنوا با ما، حقی را طلب میکنند که خود ضایع کردهاند و از قضا، بلندتر از ما هم فریاد میزنند!
http://kayhan.ir/fa/news/94011
کانال رسمی روزنامه کیهان در تلگرام
@kayhan_news
#یادداشت_ روز
جراحی یا نمایش!؟
حسین شمسیان
...در آخرین ماههای دولت یازدهم،هفته قبل پرده از یکی از آسیبهای اجتماعی برداشته شد و وجدان عمومی جامعه نسبت به مشکلات جانکاه و تکاندهنده به شدت متاثر و ملتهب شد.
اما واکنش مسئولان محترم با آنچه انتظار میرفت همسویی نداشت و حاکی از آن بود که باید جایی بیرون از دولت دنبال مقصر گشت و اساسا هیچ مسئولیتی متوجه دولتمردان محترم نیست! بلکه آنها نیز مثل یک شهروند عادی به این وضعیت معترض هستند!
...آغازین سالهای دولت سازندگی است و...سادهزیستی و قناعت، سکه رایج است و مسابقه فضائل بر مسابقه ثروت غلبه دارد. از دل دولت کارگزاران، اندک اندک نشانههای اشرافیت و تفرعن آشکار میشود...حضرت آقا در سخنرانی تاریخی که به «خواص و لحظههای تاریخساز» معروف شد، صریحا بر این خوی اشرافی تاختند و آن را آغازی بر «به مسلخ رفتن حسین ابن علی(ع)»ها دانستند.
همان زمان، رئیس دولت سازندگی در خطبههای نماز جمعه...از عادی و طبیعی بودن له شدن عدهای از مردم فقیر و مستضعف زیر چرخهای توسعه دفاع میکرد و آن را با همه توان -و حتی با سوء بهره از معارف دینی – تئوریزه میکرد!
...اواخر دولت سازندگی...روزگار رقابتهای تلخ و سودهای نامشروع مدیرانی که دستشان در بیتالمال بود! توسعه غربی، تورم را به بیش از 50 درصد رسانده بود و شهرهای مختلف دستخوش اعتراض مردم انقلابی و مومنی بود که نمیخواستند انحراف انقلاب از مسیر اصلی و له شدن فقرا را بپذیرند.اما پاسخ آن دولت، برخورد غیرانسانی با مردم در اسلامشهر و ... بود!
...از جمله پیآمدهای خطرناک و جبرانناپذیر آن سبک تفکر و اندیشه اشرافی، نهادینه کردن فقر، دست به دست کردن ثروت و وام گرفتن از ثروت برای کسب کرسیهای قدرت بود. آنها مردم را به شهروند درجه یک و دو تقسیم کرده بودند و هر روز در این راه بیشتر و بیشتر میتاختند تا آنجا که حتی رای مردم تهران با شهرستانها را هم برابر نمیدانستند و معتقد به طبقهبندی کیفی آرا شده بودند!...اگر در دورهای مثل سالهای میانی دهه هشتاد، حرکتهایی برای رسیدن به فقرا اجرا میشد، بلافاصله با انگ و ننگ «پوپولیست» مواجه میگردید!
پشت کردن مردم به طبقه اشرافی با انتقام سخت آنها در سالهای 90 و 91 مواجه شد! همان روزهایی که برخی عوامل دولت کنونی به صرافی مشغول بودند و ثروت مردم ظرف چند ماه به نصف و یک سوم کاهش پیدا کرد! همان زمان که برخی از نزدیکان طراح تئوری له شدن مردم زیر چرخ توسعه، به دشمنگرای تحریم دادند و از آنها خواستند تحریمهای فلجکننده علیه هموطنانشان وضع کنند!چرا!؟ چون مدتی بود از کرسی قدرت دور بودند.
نتیجه آن شدکه به جای راه انداختن چند مزرعه و کارخانه و سر و سامان دادن به چند زندگی، قرار شد هواپیما بخریم تا کمتر از 7 درصد جامعه بتوانند سوار شوند و آسایش بیشتری بکنند! (طبق آمار کمتر از 7 درصد سفرهای کشورمان هوایی است و بیش از نیمی از آن هم مربوط به مدیران دولتی است!)
...نتیجه آن شد که همان روز که حقوق معلم و کارگر، یک میلیون تومان بود، مدیر بانک پاداش پانصد و هفتاد میلیونی بگیرد! حتی پول اوقات فراغت فرزندانش را هم از جیب من و شما بردارد و بعد همان فرزند با نخوت و پررویی بگوید: «پدرم سهمش را از سفره انقلاب برداشت»! و نگفت او چه کرده که مستحق چنین سهمی است!
...نتیجه آن شد که آقای وزیر چند هزار میلیاردی، سه سال تمام توانش را به کار گرفته تا به گفته وزیر نفت،پانزده میلیارد دلار از بیتالمال را به جیب خودش واریز کند!
...حالا هم انتظار دارید این تفکر،علیه خودش کاری بکند!؟ رئیس دفتر رئیس جمهور با فقرای گورخواب عکس یادگاری میگیرد، اما ظاهرا برنامهها همان است!
یقینا جراحی بزرگ انقلاب اسلامی، زدودن و در آوردن غده چرکین و بدخیم مدیریت اشرافی و سبک زندگی ضد دینی(نه غیردینی )حاکم بر برخی از آنهاست.
...وزیران چند هزار میلیاردی آن، آنقدر گردن کلفت و قدرتمندند که چند ماه مانده به پایان دولت، هنوز هم ثروت خود را معرفی نکردهاند و کسی هم جرات پیگیری این اصل قانون اساسی را ندارد!
آری آنها همنوا با ما، حقی را طلب میکنند که خود ضایع کردهاند و از قضا، بلندتر از ما هم فریاد میزنند!
http://kayhan.ir/fa/news/94011
کانال رسمی روزنامه کیهان در تلگرام
@kayhan_news
- ۱.۹k
- ۱۰ دی ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط