بسم الله الرحمن الرحم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
اگر انديشه كنيد.(سوره آل عمران آیه 118)
الف) - تا کسی استعدادهای خود را شکوفا نسازد، نه تنها مُحسناتش علنی نمیگردد، بلکه خودش هم رشد نمیکند.
ب) - تا کسی خودش پردهدری نکند و علنی مرتکب گناهان نشود، عیبها و گناهان مخفیاش، آشکار نمیگردد و ستار العیوب، او را رسوا نمیسازد تا بتواند با استغفار و توبه، مشمول عفو، مغفرت و رحمت الهی قرار گیرد.
ج) - خداوند متعال، تا درون بندگانش را بیرون نریزد، آنها را از دنیا نمیبرد؛ چرا که در آخرت، به کار نکرده پاداش یا مکافات نمیدهند. در آیات متعددی فرمود که هر لحظه از زندگی شما و هر کاری که انجام میدهید، برای این است که معلوم سازد کدام بهتر عمل میکنید؛ و معلوم ساختن، یعنی آشکار نمودن:
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ - همان كسی كه مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد كه كداميك بهتر عمل میكنيد و او شكست ناپذير و بخشنده پوشش دهنده است.(سوره ملک آیه 2)
إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا - ما آنچه را روی زمين است زينت آن قرار داديم، تا آنها را بيازماييم که کدامينشان بهتر عمل میکنند!(سوره کهف آیه 7)
اتمام حجّت : علنی شدن کمالات و محسنات، یا انحرافات و پلیدیهای درونی، لازمۀ برپایی معاد و رساندن هر کسی به نتایج مواضع و اعمالش می باشد؛ چنان که فرمود: ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ- سپس بازگشت شما بسوی ماست و خدا شما را به آنچه عمل می كرديد خبر میدهد.(سوره یونس بخشی از آیه 23)
و فرمود:وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ - و جز آنچه میکرديد جزا نمىيابيد. (سوره صافات آیه 39)
این اتمام حجّت، دو وجه و حکمت دارد، یک وجه و حکمتش برای اشخاص متقی یا گناهکار است، تا مدعی نشوند: مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ - ما هيچ كار بدى نمی کرديم (سوره نّحل بخشی از آیه 28)
وجه دیگر، لازمۀ هدایت و دوست و دشمنشناسی و مصون ماندن از فریبکاری های منافقانه و در نتیجه تولی و تبری صحیح و در صراط میباشد:
مثال: صدر اسلام - پس از بعثت و دعوت علنی، یک عده مخلصانه گرویدند؛ یک عده دیرتر پذیرفتند و آمدند؛ یک عده ابتدا به شدت مخالفت کردند و سپس آمدند؛ یک عده پس شکست در جنگها، توطئهها و فتنهها، تسلیم شدند و ادعای مسلمانی نمودند. اما، در آخر همگی در صف مؤمنان جای گرفتند، در مسجد حضور مییافتند،(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
اگر انديشه كنيد.(سوره آل عمران آیه 118)
الف) - تا کسی استعدادهای خود را شکوفا نسازد، نه تنها مُحسناتش علنی نمیگردد، بلکه خودش هم رشد نمیکند.
ب) - تا کسی خودش پردهدری نکند و علنی مرتکب گناهان نشود، عیبها و گناهان مخفیاش، آشکار نمیگردد و ستار العیوب، او را رسوا نمیسازد تا بتواند با استغفار و توبه، مشمول عفو، مغفرت و رحمت الهی قرار گیرد.
ج) - خداوند متعال، تا درون بندگانش را بیرون نریزد، آنها را از دنیا نمیبرد؛ چرا که در آخرت، به کار نکرده پاداش یا مکافات نمیدهند. در آیات متعددی فرمود که هر لحظه از زندگی شما و هر کاری که انجام میدهید، برای این است که معلوم سازد کدام بهتر عمل میکنید؛ و معلوم ساختن، یعنی آشکار نمودن:
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ - همان كسی كه مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد كه كداميك بهتر عمل میكنيد و او شكست ناپذير و بخشنده پوشش دهنده است.(سوره ملک آیه 2)
إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا - ما آنچه را روی زمين است زينت آن قرار داديم، تا آنها را بيازماييم که کدامينشان بهتر عمل میکنند!(سوره کهف آیه 7)
اتمام حجّت : علنی شدن کمالات و محسنات، یا انحرافات و پلیدیهای درونی، لازمۀ برپایی معاد و رساندن هر کسی به نتایج مواضع و اعمالش می باشد؛ چنان که فرمود: ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ- سپس بازگشت شما بسوی ماست و خدا شما را به آنچه عمل می كرديد خبر میدهد.(سوره یونس بخشی از آیه 23)
و فرمود:وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ - و جز آنچه میکرديد جزا نمىيابيد. (سوره صافات آیه 39)
این اتمام حجّت، دو وجه و حکمت دارد، یک وجه و حکمتش برای اشخاص متقی یا گناهکار است، تا مدعی نشوند: مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ - ما هيچ كار بدى نمی کرديم (سوره نّحل بخشی از آیه 28)
وجه دیگر، لازمۀ هدایت و دوست و دشمنشناسی و مصون ماندن از فریبکاری های منافقانه و در نتیجه تولی و تبری صحیح و در صراط میباشد:
مثال: صدر اسلام - پس از بعثت و دعوت علنی، یک عده مخلصانه گرویدند؛ یک عده دیرتر پذیرفتند و آمدند؛ یک عده ابتدا به شدت مخالفت کردند و سپس آمدند؛ یک عده پس شکست در جنگها، توطئهها و فتنهها، تسلیم شدند و ادعای مسلمانی نمودند. اما، در آخر همگی در صف مؤمنان جای گرفتند، در مسجد حضور مییافتند،(ادامه دارد...)
- ۴۲۵
- ۱۲ بهمن ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط