تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره تحریم

آیه 8

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللّٰهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئٰاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنّٰاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهٰارُ يَوْمَ لاٰ يُخْزِي اللّٰهُ النَّبِيَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعىٰ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمٰانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنٰا أَتْمِمْ لَنٰا نُورَنٰا وَ اغْفِرْ لَنٰا إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (٨)
اى مؤمنان! به پيشگاه خدا توبه كنيد، توبه اى كه شما را [از بازگشت به گناه] بازدارد؛ اميد است پروردگارتان گناهانتان را از شما محو كند و شما را به بهشت هايى كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است درآورد، در آن روزى كه خدا پيامبر و كسانى كه با او ايمان آورده اند، خوار نمى كند، نورشان پيشاپيش آنان و از سوى راستشان شتابان حركت مى كند، مى گويند: پروردگارا! نور ما را براى ما كامل كن و ما را بيامرز كه تو بر هر كارى توانايى

نکته ها:

«نَصوح» از «نُصح» به معناى خلوص و صدق است و گاهى به معناى محكمى نيز آمده است. در تفاسير براى توبه نصوح مواردى آمده است، از قبيل: پشيمانى، استغفار، ترك گناه و تصميم بر ترك در آينده، ترس از پذيرفته نشدن، گناه را در برابر خود ديدن و شرمنده شدن، گريه، كم سخن گفتن و كم خوردن و كم خوابيدن، پرداخت حقوق مردم و... بهتر است به سراغ روايات برويم.
اگر مغرور شويم و بگوييم كه توبه ما صد در صد پذيرفته مى شود، راه را براى انجام يا تكرار خلاف هموار كرده ايم و لذا ضمن اميدوار بودن، نبايد صد در صد مطمئن باشيم. چنانكه در اين آيه مى فرمايد: «عَسى ربّكم ان يكفّر عنكم سيّئاتكم» و در آيه 31 سوره نور مى فرمايد: «توبوا الى اللّه جمعيا ايّها المؤمنون لعلكم تفلحون» توبه كنيد، شايد رستگار شويد. كلمه «لَعلَّ» نشانه اميدوار بودن است.
در آيات قبل، سخن از نار بود، در اين آيه سخن از نور است. در آيات قبل سخن از پيشگيرى بود، «قوا انفسكم و اهليكم نارا» در اين آيه، سخن از درمان است كه اگر نتوانستيد خود را حفظ كنيد و گرفتار گناه شديد، راه توبه باز است و نبايد اميد شما به يأس تبديل شود. «توبوا الى اللّه... عَسى ربّكم»
در دنيا و آخرت، پيامبر و مؤمنان عزيزند:
در دنيا: «و للّه العزّة و لرسوله و للمؤمنين»(32) عزّت مخصوص خدا و رسول و مؤمنان است.

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر