روزگاری غریبی است که ثانیه ثانیهاش هزاران سال میگذر

‍ روزگاری غریبی است، که ثانیه، ثانیه‌اش هزاران سال می‌گذرد، یادم می‌آید در فضای مجازی عکس زنی را با چرخ دستی دیدم که در پی نان خشکی می‌گشت، و حالا ثبت عکسی کردم که در آن، مادری با فرزندی، در شهری، در پی کاغذ باطله‌ای می‌گشت، و ما خوش غیرتان با لباس اهریمن(داعش) در شهر برای ترساندن کودکی، مادری و پیرمردی فریاد لا إله إلا الله بر می‌آوردیم.
در ماشین‌های لوکسمان در پی ناموس کسی دلواپسیم، و در کاخ‌های شیکمان در پی‌ سوزاندن پرچمی، ژستمان‌ را تمرین می‌کنیم،
آه ای دل، آه ای دل، آه ای دل
فقط کافیست ساعتی را در شهر پیاده‌روی کرد تا فقر را دید، برجام را دید، پورش، بنز، مازاراتی را دید، نظام سرمایه‌داری را دید، غیرت، رفتار دینی و سیاست کشور را دید، خواهر خود را اینگونه دید، کتک خوردن دختری را افتخار دید، برادر خود را در جوی آب دید، دید، دید، دیییییددددد

آه ای دل، چه‌‌روزگار‌سختی است که هر ثانیه‌اش، هزاران سال می‌گذرد.

💜