حکمت نهج البلاغه

حکمت ۳۹ نهج البلاغه

«لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ، إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِضِ»

ترجمه: عمل مستحب انسان را به خدا نزدیک نمی گرداند، اگر به واجب زیان رساند.

🔹 شرح و تفسیر کوتاه:

در اسلام اصل و پایه‌ی دینداری بر واجبات است: نماز واجب، روزه، زکات، حج، عدالت، امر به معروف و نهی از منکر و … .

عبادات مستحب (مثل نوافل، صدقات مستحبی، دعاها و ذکرهای مستحبی) ارزشمندند، اما به شرطی که مزاحم واجبات نشوند.

اگر کسی چنان در مستحبات غرق شود که به واجبات خود لطمه بزند (مثلاً شب‌زنده‌داری زیاد کند و نتواند نماز صبح را به‌جا آورد، یا در کارهای مستحبی آنقدر مشغول شود که به وظایف خانوادگی یا اجتماعی خود نرسد)، نه تنها به خدا نزدیک نشده بلکه از مسیر دور شده است.

📌 این حکمت یادآور اولویت‌بندی در دین است:
واجبات پایه و اصل‌اند، مستحبات در مرتبه‌ی دوم قرار دارند و ارزش آن‌ها زمانی آشکار می‌شود که واجبات سر جای خود انجام شوند.

#نهج_البلاغه_حکمت39
#نهج_البلاغه_محور_بندگی
#نزاجا
#لجمن_مهر_404
#لجمن_04_7_605
دیدگاه ها (۰)

‏تقریبا ۱۰ میلیون نفر از زنان هرسال یه نوعی از خشونت علیه شر...

حکمت ۴۰ نهج البلاغه«لِسَانُ الْعَاقِلِ وَرَاءَ قَلْبِهِ، وَق...

میدونستین آمریکایی که به عنوان ابرقدرت دنیا شناخته می‌شه در ...

جنایت‌های رژیم صهیونیستی دیگر در هیچ کشوری پنهان نمی‌ماند.مر...

حکمت ۳۹ نهج البلاغه«لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ، إِذَا أَضَر...

حکمت ۳۹ نهج البلاغه«لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ، إِذَا أَضَر...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط