بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
خداوندا! هر اسیری را آزاد کن ؛
اسیر بدن، اسیر ذهن، اسیر عواطف، اسیر دروغ، اسیر فریب، اسیر مال، اسیر قدرت، اسیر شهرت، اسیر خشم، اسیر شهوت، اسیر مرض، اسیر جهل، اسیر علم، اسیر ظلم، اسیر توهّم حق بجانبی…
وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ - آنچه در دست داری فرو افکن!(سوره طه بخشی از آیه 69)
وقتی در حضور خدایی، وقتی با خدایی، پس هر آنچه در دست داری را فرو افکن! زیرا در این کیفیت؛ نه مالت نه قدرتت و نه هیچ تکیه گاه دیگری برایت کارآمد نیست. خودت را از تکیه گاه های غیر او آزاد کن.با حضور او به چیز دیگری نیاز نیست. پس بیفکن! دست و ذهن و قلبت را از غیر خالی کن. خالی کن که این خالی بودن هر ماری را می بلعد. عصا و تکیه گاه اصلی تو، خود اوست. او که در میان نباشد تو باخته ای. پس نزد خدا به دستاوردهایت تکیه نکن. حتی آنها را به یاد نیاور. در برابرش یک جام خالی باش، که این خلأ، راز بزرگ اقتدار است. اگر نکته را بگیری؛ از آن پس هر شی ئی برایت شیء اقتدار می شود.