تناییم را دوست دارم

تَنْہاییَم را دوسْت دارَم

نَہ زَبان دارَد کِہ دُروغْ بگوید

نه دل دارد ڪِہ نامِہرَبانے کُنَد

نه دست دارد ک مرا پَسْ بِزَنَد

اما انقدر مَعْرِفَت دارَد ڪِہ رهایم نَکُنؔد‌.....