ضربت خوردن امام علی/ شعر سید عرشی

محراب خدا پر خون شده مولا علی گلگون شده
فزت و رب الکعبه اش دیگر علی سامون شده

ای وای مولایم چه شد فرقش چرا بشکسته شد
ای وای نماز می خواند خدا با خون خود در سجده شد

خاک ریزد او هی بر سرش گشته به یاد همسرش
از خاک بُدیم باز خاک شویم صورت پرِ خون از سرش

گشته محاسن چون خضاب افتاده آقا بو تراب
جان پیمبر کُشته شد زینب شده دل خون کباب

حیدر دریده شد سرش افتد به یاد محسنش
هیزم به محراب آمده بر سر شده میخ درش

قطره به قطره می چکد خون تمام آسمان
جاری شده مانند رود خون علی مولایمان

ابنش حسن شد خون جگر ای وای حسین شد بی پدر
زینب شده دیگر یتیم کاش نشنود او این خبر

محراب شده چون قتلگاه کشتند علی را بی‌گناه
بر یاد مولامان حسین خنجر برید آن رأس شاه

قرآن ناطق کشته شد رأس علی بشکسته شد
قرآن به یادش باز کن چون رأس مولا باز شد

ای سیّد عرشی ببین مولا پر خون شد جبین
بر یاد نورش باش مدام هی نور مولا را ببین