بانو

بانو
تو سزاوار این همه درد نیستی
تو اشک که میریزی
دنیا خراب میشود از غم چشمانت
بانو
تو قلبت چه عجیب مهربان است
وبانگ صدای تو چه لطافتی دارد
تو چه زیبا عاشق میشوی
زیر باران که میروی
صحنه را تماشایی میکنی
و چه میدرخشی
بانو تو چرا
این همه نجیب میشوی
در برابر نگاه های هرزه ی این مردان
تو رو میدرند احساست را له میکنند
برای ثابت کردن وجودشان
این ها چه غریب بی وجودن!!!!
به تو که نرسند
تو را هرزه نام میدهند
تورا ساده میخوانند
ان ها عجیب تو را می ازارند
جای دست های سنگینشان صورتت را به بازی میگیرند
وگاه جای حرف های سنگینشان قلب برایت نمیگذارند
اما تو باز هم برای این جماعت
دل میسوزانی وقلب پاکت را هدیه میکنی
تو عجیب مهربانی بانو....