دلتنگ

دلتنگ

منم آوازه خوانی که بسی دلتنگ می خواند
ولی هرگز نمی دانی که بی آهنگ می خواند

صدایش می رسد این جا به ظاهر بین ما باشد
ولی او دور از این جا پشت صد فرسنگ می خواند

صدایش اوج سر مستی، نوایش اوج دلتنگی
در این دنیای پر حیله، چه بی نیرنگ می خواند

مگر دریا نوایی جز تلاطم های خود دارد؟
چرا پس جای ماهی ها فقط خرچنگ می خواند؟

میان مردمی باشی که چون خرچنگ می مانند؛
دگر ماهی شدن سخت است و هی کمرنگ می خواند

من آن هستم که در جنگم غذایم آتش و باروت
چه مظلومانه می خواند، ولی از جنگ می خواند

میان راه هستی و چراغی پیش رویت نیست
چه شیرین می شود وقتی که یک شبرنگ می خواند

غریبم من در این دنیا ولی یک روز می فهمی
به جای من برای تو نوای سنگ می خواند...

حسین حیدری"رهگذر"

از مجموعه اشعار به رسم یا‌دگار ۱
۱۳۹۵/۷/۹
----------------------------------------
https://telegram.me/Heidari_official2