عشق تحت تعقیب

عشق تحت تعقیب
بخش بیستم
سونیک
این موضوع انگار درباره زندگی شدوعه. عجب! واقعا یه لحظه میخواست خنده‌م بگیره آخه اون میخواد زندگی خودشو بازی کنه؟!
کارگردان: خب فکر کنم تا اینجا بس باشه. لطفا قبول کن شدو تو واقعا یه چهره‌ی خاصی داری، تا بعدظهر وقت داری بهم جواب بدی، فعلا.
کارگردان میره و من به شدو نگاه میکنم روشو برگردونده بود و داشت فکر میکرد.
_ شدو...میخوای قبول کنی؟
شدو: نمیدونم سونیک، این فیلم درباره خود منه و من قراره زندگیم رو بازی کنم...نمیدونم، من..من اصلا بازیگری بلد نیستم.
_ اما من کنارتم. خب راستش کارگردان راست میگه، تو چهره خاصی داری بنظرم باید قبول کنی شانست رو امتحان کن.
یکم فکر کرد یکمم نگران بود.
شدو: ولی من نگران هویتم هستم. دشمنام منو میتونن راحت بشناسن.
_ تو که مدام تغییر قیافه میدی! کسی تورو نمیشناسه. بیخیال شاید دیدی منم تو این فیلم بودم.
شدو: خب نمی‌دونم شاید بد نباشه...من
_ پس قبول کردی! ایول...آهای کارگردان، شدو با کمال میل قبول میکنه توی این فیلم باشه.
کارگردان: جدیییی!! خیلی ممنونم شدو، میرم و برات متن فیلمنامه رو بیارم واسه نقش خودت.
بعد از تموم شدن قسمت آخر فیلم خواستیم که برگردیم کارگردان متن فیلم شدو رو بهش میگه و براش توضیح میده که چیکارا کنه. حین برگشت باهاش صحبت می‌کردم.
_ خب کارگردان چی بهت گفت؟
شدو: هیچی فقط درباره اینکه فیلمو یه ماه بعد اولین ظبطش شروع میشه و منم باید اونجا باشم.
_ نگفت که کی قراره بشه دوستی که نجاتش میدی؟
شدو: نه چطور؟
_ یه سوپرایز کوچولو توی اون نقش هست.
شدو: سوپرایز!؟ هیچوقت از سوپرایز خوشم نیومده...چیه چرا اینطوری نگاه میکنی سونیک چرا اینقدر عجیب شدی!؟؟
_ یعنی اگه من اون سوپرایز باشم بدت میاد؟ واقعا که!
شدو: جاننن!! اون تویی؟؟ این رسما زندگی واقعی منه که...حالا قهر نکن نمیدونستم که اون تویی.
_ حالا چون نمیدونستی منم سخت نمیگیرم، وگرنه باید از دلم در میاوردی.