ﺑﺎﺩﯼ
ﺑﺬﺭ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ُ ﺭﻓﺖ

ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ ُ ﺍﯾﻦ
ﺭﯾﺸﻪ ﯼ ﻗﻄﻮﺭـ ﺩﻟﺪﺍﺩﮔﯽ
ﻭﻫﺰﺍﺭ ﺟﻮﺍﻧﻪ ﯼ ِ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺍﺯ ﯾﺎﺩَﺕ