بسم الله الرحمن الرحم

بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
قطعاً این یارانِ در صحنه، از گروه مؤمنان خواهند بود که به دو دسته تقسیم می‌شوند:
یک) - 313 نفری که هنگام ظهور همراه ایشان می‌ باشند. اینها مردمان عادی نیستند، بلکه نوادر تاریخ و زمان ظهور می‌باشند، چنان که یکی از آنان حضرت مسیح علیه السلام می‌ باشند، و دیگری حضرت خضر علیه السلام، و دیگری مالک اشتر و نیز افرادی از نوادر زمان. کار اینها رهبری مردم و مدیریت قیام و حکومت جهانی می‌ باشد.
دو)- عموم مردم، که باز هم گروه نخست را مؤمنان تشکیل می‌دهند و البته در یک سطح نیستند؛ بلکه یا علوم، تخصص‌ها و مهارت‌هایی دارند و به مسئولیت‌ هایی گمارده می‌شوند؛ و یا مردم عادی هستند که برای حمایت می‌ پیوندند.
دقت شود که وعده‌های خداوند متعال به مؤمنان می‌باشد و نه به عموم مردم، چنان که فرمود: بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ - بازگزاردۀ خدا خیر است برای شما، اگر مؤمن باشید.(سوره هود بخشی از آیه 86)
بنابراین، از این منظر می‌توان گفت که یکی از دلایل مهم و مؤثرطولانی شدن غیبت و تعویق درظهور و قیام ایشان، خودِمسلمانان و مؤمنان می‌باشند که شرایط لازم در خود، محیط و جهان را آماده نساخته‌اند.
مقصود این نیست که مؤمنان چنان فعالیتی داشته باشند که جهانیان منتظر قیام منجی الهی گردند، بلکه همان حداقل‌ ها کافیست، چنان که قیام اسلامی مردم ایران در تبعیت از اسلام و ولایت، سبب بیداری اسلامی و انسانی در میان مسلمانان و بسیاری از مردم جهان گردیده است.
امام زمان، حضرت مهدی علیه السلام، خود می‌ فرمایند: صرف محبتِ به ما کافی نیست، بلکه شیعیان من باید در انجام تعهدات، به وحدت قلبی برسند.
حال بیش از یک و نیم میلیارد مسلمان جهان را به حدود 350 میلیون شیعه کوچک کنید و این جماعت بزرگ را به حدود 130 یا 140 میلیون شیعه در کشورهایی چون ایران، عراق، لبنان و ... که مستقیماً درگیر مقابله با نظام سلطه می‌باشند محدود نمایید، و این جماعت را به حدود 70 میلیون شیعۀ ایرانی کوچک کنید که همه عاشق اهل بیت علیهم السلام می‌باشند و خود را منتظر ظهور می‌دانند؛آیا ما در این محبت به ایشان و انجام تکالیف و تعهدات، وحدت قلوب داریم؟!پس منتظران،مسئولیت‌ های سنگینی دارند وبرای تعجیل در ظهور، به غیر از دعا، باید فعالیت و مجاهدت بیشتری نمایند.(ادامه دارد...)