به که گویم که تو منزلگه چشمان منی

‏به که گویم ، که تو منزلگه چشمان منی .
به که گویم ، که تو نوازشگر دستان منی .
به چه سازی ، بسرایم دل تنهای تو را .

به که گویم ، که تو آهنگ دل و جان منی .
گر چه پاییز ، نشد همدم و همسایه من .
به که گویم ، که تو باران زمستان منی .
همه رفتند ، از این شهر و دلم تنها ماند .
به که گویم ، که تو عمریست که مهمان منی .
گر چه خورشید ، سفر کرده ز کاشانه ی من .
به که گویم ، که تو عمری مه تابان منی .،،،!!