تا که بودیم نبودیم کسی... کشت مارا غم بی هم نفسی.. تا که رفتیم همه یار شدند...تا که خفتیم همه بیدار شدند..قدر آیینه بدانید چو هست..نه در آن وقت که افتادو شکست...