ﻓﮑﺮ ﺭﺍ ﭘَﺮ ﺑﺪﻫﯿﺪ
ﻭ ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻘﻒ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﺑﺮﻭﺩ ﺑﺎﻻﺗﺮ
ﻓﮑﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﭙﺮﺩ
ﺑﺮﺳﺪ ﺗﺎ ﺳﺮ ﮐﻮﻩ ﺗﺮﺩﯾﺪ
ﻭ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻓﻖ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ
ﮐﻔﺮ ﻭ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰﺩﯾﮑﻨﺪ
….
ﻓﮑﺮ ﺍﮔﺮ ﭘﺮﺑﮑﺸﺪ
ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺗﻮﭖ ﻭ ﺗﻔﻨﮓ ، ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺟﻨﮓ
ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﺩﺷﺖ ﻣﺤﺒﺖ ﮔﺮﺩﺩ
ﺩﺳﺘﻬﺎ ﻣﺰﺭﻉ ﮔﻠﻬﺎﯼ ﻗﺸﻨﮓ
……
ﻓﮑﺮ ﺍﮔﺮ ﭘﺮ ﺑﮑﺸﺪ
ﻫﯿﭽﮑﺲ ﮐﺎﻓﺮ ﻭ ﻧﻨﮓ ﻭ ﻧﺠﺲ ﻭ ﻣﺸﺮﮎ ﻧﯿﺴﺖ
ﻫﻤﻪ ﭘﺎﮐﯿﻢ ﻭ ﺭﻫﺎ
ﻫﻤﻪ ﯾﮏ ﻧﻘﻄﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺗﻔﮑﺮ ﺩﺍﺭﯾﻢ
ﺍﺳﻢ ﺁﻥ ﻫﺴﺖ ﺧﺪﺍ
دیدگاه ها (۲)

سروده ای از محمدرضا جعفری: رهبرم ای عشق من ، جانم فدای لحظه...

ای تویی آرام جانم در شب یلدا ، بیا ای همه چشم انتظارت ، یوسف...

خانه های متروکه ی قدیمی را دیده اید؟ دَمِ دَر، باید تار عنکب...

اگر دعایت مستجاب نشد برو گوشه ای بشین ... زانو هایت را بغل ب...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط