هر روز به خودم قول میدهم که دیگر از فردا غصه نخورم آدم ح

هر روز به خودم قول میدهم که دیگر از فردا غصه نخورم. آدم حیف است که غصه بخورد... اما مهربانم! میدانی چیست؟ موضوع این است که گاهی غصه ها می آیند و ما را میخورند حتی اگر ما نخواهیم. موهای سیاهمان را میخورد، زیبایی و طراوتمان را، روزهای خوشمان را، عمرمان را... و ما فقط تماشاگرانی بیچاره ایم
_ناامیدِ امیدوار_