تاریخ کوتاه ایران ویرایش

تاریخ کوتاه ایران-02 (ویرایش 3)
__________________________________________
آغاز برپائی «ابرفناوری نوسنگی» و «فرآوریشیوهء خویشفرمائی گرائی» در سال 11000 پ.ز. در تپه آسیاب
________________________________________________________________________
در پیرامون (در حدود) سال 11000 پ. (پیشازادروز) ، مردمان جائی بنام "تپه آسیاب" (1)، که باستانیجای (سایت باستانی) آن ، در پدفراز (جنوب) شهر امروزی کرمانشاه جای دارد ، برای نخستین بار در جهان ، به فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی با فناوری نوسنگی» (2) دست یافتند . همهء باستانشناسان ، آغاز فناوری «نوسنگی» را " تنددگرش نوسنگی" (انقلاب نوسنگی) نامیده اند (3) (4) (5) (6) (7) ، چون با آغاز این فناوری ، شمار زیادی از نوآوری های زیرساختی (زیربنائی) و روساختی (روبنائی) نیز ، پدید آمدند . این نوآوری ها برابرند با:


1- آغاز کشاورزی
2- آغاز رامسازی جانورانی مانند بز ، گوسفند ، و گاو
3- آغاز یکجانشینی (8) ، و پدید آمدن نخستین روستاهای جهان ، با دستیابی به فناوری ساخت خانه های بادوام و هماهنگ با اقلیم
4- آغاز برگزینش شایسته ترین روستائی ، برای راهبری (اداره کردن) روستا
5- آغاز پدید آمدن «دارایش خودین افزارهای فرآوری» (مالکیت خصوصی وسایل تولید) و بواژگانی دیگر ،«دارایش خودین سرمایه»
6- آغاز فرآوریشیوهء (شیوهءتولید) «خویشفرمائی گرائی»
7- آغاز ساخته شدن ابزارهائی برای "شمارش"
8- آغاز بافته شدن پارچه
9- ساخته شدن شخم ابزار
10- افزایش شتابان سرشمارهء (جمعیت) مردم
11- ساخته شدن شبکه های آبیاری و آبرسانی


اگر بخواهیم با بکارگیری واژه های "برده" ، "رعیت" ، و "مزدبگیر" {2} ، دربارهء فرآوریشیوهء "خویشفرمائی گرائی" ، گسترده گوئی کنیم (توضیح دهیم) ، باید بگوئیم که : خویشفرمائی گرائی ، فرآوریشیوه ای است که در آن ، همهء مردم (بجز کودکان و نوجوانان) ، هم دارای سرمایهء مادی و آروینی (تجربه ای) هستند ؛ و هم کار می کنند و "برده" ، "رعیت" ، و "مزدبگیر" ندارند . همچنین باید گفت که : گرچه در هنگامهء (دورهء) برپائی فرآوریشیوهء "برابری گرائی" ؛ هرکس به اندازهء توانش کار می کرد ، و به اندازهء نیازش از کارآوردها (محصولات کار) بهره مند می شد ؛ ولی در هنگامهء برپائی فرآوریشیوهء "خویشفرمائی گرائی" ؛ هرکس به اندازهء توانش کار می کرد ، و به اندازهء کاری که کرده بود ، از کارآوردها (محصولات کار) بهره مند می شد . پدید آمدن این دگرش (تغییر) در اندازهء بهره مندی "همایوندان" (اعضای جامعه) {1} از کارآوردها ، به شایدگی (احتمال) فراوان ، بدین چرائی (دلیل) پیش آمد که برای نخستین بار در جهان ، و در پی روی دادن "تنددگرش نوسنگی" (انقلاب نوسنگی) ، "دارایش کسویژه ای افزارهای فرآوری" (مالکیت خصوصی وسایل تولید) ، برپاشده بود .
زیر شاخه های" فرآوریشیوهء خویشفرمائی گرائی" برابرند با :

1- خردفرآوریشیوهء «خویشفرمائی گرائی با فناوری نوسنگی» (از 11000 پ.ز تا 2500 پ.ز.)
{3} 2- خردفرآوریشیوهء «خویشفرمائی گرائی با فناوری مس سنگی» (از 5350 پ.ز تا 1400 پ.ز.)
3- خردفرآوریشیوهء «خویشفرمائی گرائی با فناوری برنز» (از 3800 پ.ز تا 560 پ.ز.)
4- خردفرآوریشیوهء «خویشفرمائی گرائی با فناوری آهن» (از 1200 پ.ز تا 330 پ.ز.)

مردم ، با آغاز شدن هنگامهء نوسنگی ، و پدید آمدن نخستین روستاها ، بایدی (ضروری) دانستند که کسی را از میان خودشان به سرنام (بعنوان) کدخدا برگزینند ، تا سرپرستی کارهای بزرگی همچون "پدافند در برابر راهزنان و دشمنان" ، "ساخت سامانه های آبیاری" ، "داوری میان مردم" و... را به دوش بگیرد . اگر کدخدا "سپرده کارهایش" (وظایفش) را بخوبی انجام می داد ، از او می خواستند که راه و روش کدخداگری را به فرزندش آموزش دهد ، تا پس از درگذشتش ، "سپرده کارهایش" (وظایفش) بدست پسرش انجام گیرند ؛ ولی اگر او نمی توانست این "سپرده کارهایش" را بخوبی انجام دهد ، او را برکنار ، و کس دیگری را بجای او برمیگزیدند . در بارهء شیوهء پرداخت هزینه های "همایه داری" (ادارهء جامعه) نیز باید گفت که مردم ، این کار را به روش های گوناگونی مانند کار کردن بی دستمزد برای ساخت سازه های "همه سودرسان" (عام المنفعه) ، و یا دادن بخشی از کشتبار (محصولات کشاورزی) یا دام خود ، و یا پرداخت زر و سیم و گوهر به کدخدا ، انجام می داده اند.


پژوهشپایه ها (منابع تحقیق):

(1)
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%BE%D9%8...


(2)
https://en.wikipedia.org/wiki/Neolithic


(3)
https://en.wikipedia.org/wiki/Neolithic_Revolution


(4)
http://h2g2.com/approved_entry/A2054675


(5)
https://www.researchgate.net/publication/248055...


(6)
http://www.diffen.c