لعنت به وقتای پسم میزد اما من باعشق صدات می

لعنت به وَقتایے ڪِہ پَسَم میزَدے اَما مَن باعِشق صِدات میزَدَم لعنت به وَقتایے کِہ بایَد غرورَمو حِفظ میکَردَم اَما تَرجیح دادَم رابِطَمونو حِفظ کُنَم لعنت به روزایے کِہ بِخاطِر بودَن باتـو دِل عَزیزتَرین کَسای زِندِگیمو شِکستَم،لعنت به وَقتایے کِہ بایَدمیرَفتَم وَلے موندَم لعنت به تمام روزاشَباساعَتادَقیقہ هاثانیہ هاوَحَتے لَحظِہ هایے کِہ سَرگَرمیت بودَم وَلے زِندِگیم بود هیچوَقت نِمیبَخشـَمت بِخاطرِ زَمانهایے که بایَد میبوُدی و نَبوُدےبِخاطِرِ روُزهایے که بی دَلیل آزارَم دادےبِخاطِرِ شَبهایے که بَرات اَشک ریختَم و نَدیدےِبِخاطِرِ حِسّے که به بازیش گِرِفتےبِخاطِرِ تَمومِ بی تَوَجهے هات بِخاطِرِ بُغضهایی که بایَد دَرکِشون میکَردی ونَکَردےبِخاطِرِتَمومِ فَریادهایی که نَشنیده گِرِفتی بِخاطِرِاِشتباهاتی که اَزشون گِلِه کَردَم ونَفَهمیدےبِخاطِرِغروُرِشِکَسته ام نِفرینِت نِمیکنَم، چون دوستت دارم امّا اَز خُدا میخوام که هیچوَقت کَسے به اَندازه ی من دوستت نداشته باشـه