از ماست که برماست اللهم اعوذ بک من نفسی

" از ماست که برماست " اللهم اعوذ بک من نفسی ....
یعنی بزرگترین دشمن ما ..و راه بلد ترین کسی که ما را به سوی جهنم سوق میدهد .در درون ماست " نفس ".... از ماست که برماست ...
این " گرگ صفت " خون آشام ،تمامی حیای مرا دریده است ..نه از خدای خود شرم دارم و نه از بنده ای و نه حتی از خود ... مرا کاملا در تصرف خویش درآورده ..از او بیک اشاره و از من همه اطاعت ....
این " أمارة بسوء " ای ، که با ریسمان نازک ؛ چنان عروسک خیمه شب بازی ، مرا برهوای خود میچرخاند .... بی آنکه اراده ای در چنته ذات داشته باشم ..

الهی ،
گفته بودی که از رگ گردن به من نزدیکتری ...
حال اینکه این " عدو " از هر آنچه به من نزدیکتر ..
که در من بیتوته کرده است ..
کدامین قلب هم حامل عشق و نور بوده است و هم حاوی نفرت و تاریکی ؟!

توجهی مرا د'ه ،
که قدرتی یابم و عیدم را به ذبح نفسم مقبول درگاهت ببینم ..