تسلای این جهان این است که رنج مداوم و پیوسته وجود ندارد

تسلای این جهان این است که رنج مداوم و پیوسته وجود ندارد. غمی می رود و شادی ای باز زاده می شود‌.
این‌ها همه در تعادل‌اند.
این جهان، جهان جبرهاست .
وحتی اگر اراده‌ی ما از این جهانِ متحول ، اندوهی ممتاز را بیرون بکشد که ما آن را بدل به نیرویی می کنیم تا دائماً احساسش کنیم، این انتخاب دلیلی است برای اینکه ما این رنج و اندوه را خیر می دانیم و این بار جبران در همین رنج و اندوه است.

#آلبر_کامو

ترجمه : #خشایار_دیهیمی

@naghmehmihan
دیدگاه ها (۲)

بچه های امروز هرگز خاطراتی که ما با چراغ والور داریم را نخوا...

کاش از پشتِ این دریچه‌ی بستهدستِ کم صدای کسی از کوچه می‌آمدم...

حقیقت نداردزمانی که انسان پیر می‌شوداز رویاهایش دست میکشدبلک...

بررسی شعر«گل سرخ» از (علی سورنا) ـــــــــــــــــــــــــــ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط