پارت هشتم دیدار

پارت هشتم: دیدار

هلیا جلوی در ایستاده بود.
آدرس روی کاغذ با ساختمون روبه‌روش یکی بود. یه خونه‌ی آجری با پنجره‌های سفید و گلدون‌های شمعدونی.
قلبش تند می‌زد. دستش روی زنگ لرزید.

در باز شد.
دختری با موهای کوتاه و لبخندی آشنا پشت در بود.
— هلیا؟!

هلیا لبخند زد، اشک توی چشماش جمع شد.
— لیا...

لیا بغلش کرد. محکم. مثل کسی که سال‌ها منتظر این لحظه بوده.
— فکر نمی‌کردم دوباره ببینمت.
— منم... ولی یه خواب عجیب، یه نامه خیالی، و یه آرادِ واقعی باعث شد بیام.

لیا خندید.
— بیا تو. اینجا همیشه برای تو جا هست.

هلیا وارد خونه شد. حس کرد یه فصل تازه شروع شده.
نه فقط توی زندگی، توی دلش هم...