درست است که مرگ

درست است که مرگ
سرانگشت بر شیشه می کوبد وُ
قاب ها فروریخته ،
ولی هراسی نیست که ما
از قبیله ی والایِ امید
از تبارِ بی باکِ شهامت ایم،
تا واپسین نور
تا آخرین فروغ
به پنجره بودن ادامه خواهیم داد
که دوباره روزی ، نوباوه صبحی
آفتاب تا ژرفِ خانه ها بتابد،
گرچه چارچوب ها ز هم پاشیده
#عارف_اخوان